این مقاله ی مروری، روی کاهش انتشار نیتروژن (N) و بخار آمونیاک از کود (فضولات) طیور از طریق بهبود قابلیت هضم آمینواسید و مکمل آنزیمی تمرکز دارد. فناوری های (تکنیک های) مناسب فرآوری (عمل‌آوری) خوراک، تغذیه ی مرحله ای و به حداقل رساندن پسماند خوراک و آب می توانند به کاهش جزئی انتشار نیتروژن و آمونیاک کمک کنند. با استفاده از بهبود (اصلاح) فرمولاسیون خوراک از طریق مواد مغذی موجود در ترکیبات، کاهش سطوح پروتئین خام (CP) و افزودن آمینواسیدهای مصنوعی می توان آلودگی زیست‌محیطی را کاهش داد. استفاده از قابلیت هضم آمینواسیدها و پروتئین خام می تواند دفع نیتروژن را تا 40 درصد کاهش دهد و با استفاده از مکمل آنزیمی در جیره ی غذایی جوجه های گوشتی می توان به یک افزایش 25 درصدی در هضم نیتروژن دست یافت. قابلیت هضم را می توان با دو روش اندازه گیری کرد ازجمله: قابلیت هضم آمینواسیدهای موجود در ایلئوم و فضولات. هر دو روش این امکان را فراهم می کنند که سطوح آمینواسید تا 10 درصد یا بیشتر کاهش پیدا کند. مکمل آنزیمی موجب کاهش ویسکوزیته ی روده می شود، سطوح انرژی قابل سوخت‌وساز (قابل متابولیزه شدن) را بهبود می بخشد و قابلیت هضم آمینواسیدها را افزایش می دهد. بسیاری از تولیدکنندگان خوراک طیور هنوز هم از محتوای آمینواسیدی خام برای فرموله کردن (تولید) خوراک استفاده می کنند. به‌منظور تأمین نیازهای آمینواسیدی، آمینواسیدهای کریستالین موردنیاز هستند. استفاده از پَر، گوشت و پودر استخوان نباید بیش‌ازحد یا کمتر از حد در نظر گرفته شود (برآورد برای دریافت ترجمه مقاله بر روی این لینک کلیک کنید. این مقاله ترجمه ای است بر Feed formulations to reduce N excretion and ammoniaشود) و محدود کردن استفاده از آمینواسیدهایی مانند سیستئین، تریپتوفان و ترئونین باید به‌دقت مورد تجزیه‌وتحلیل قرار بگیرد. کلمات کلیدی: نیتروژن، نشر بخار آمونیاک، قابلیت هضم آمینواسید، آنزیم

هدف فیزیولوژیک: ترمیم دستگاه تولید مثل پرنده هدف اقتصادی: نگهداری بیشتر گله و تنظیم تولید برای عرضه جوجه در زمانهای مناسب